Brinta, wie is er niet groot mee geworden.
Brinta dankt zijn naam aan BReakfast INstant TArwe. De
pap gemaakt van gebroken tarwe was voor het eerst te koop in 1944 en de
productie werd gedaan in de fabriek van W.A. Scholten in Foxhol.
Het was een idee van Frederik André Möller, een chemicus
die binnen het bedrijf zou doorgroeien tot holdingdirecteur.
Tijdens de tweede wereldoorlog werden de chemische
fabrieken van W.A. Scholtens niet gekwalificeerd als chemische, maar als
voedingsmiddelenfabriek. Hierdoor kon de fabriek open blijven tijdens de
oorlogsjaren maar er was wel een verbod op de export. Daarom moesten er
manieren gevonden worden om de fabriek toch draaiende te houden.
Geïnspireerd door de cornflakes die dhr. Möller in
Amerika had gezien bleef hij tijdens de oorlog experimenteren met als resultaat
dat hij op 3 november 1944 octrooi aanvroeg voor “een direct voor de consumptie
gereed voedinsmiddel uit granen”.
De bekendheid van het merk Brinta steeg tot een hoogtepunt
in 1963 toen elfstedentocht winnaar Reiner Paping op een vraag van Joop van
Zijl antwoorde dat hij van tevoren een bord Brinta had gegeten.
Na verschillende fusies en overnames werd besloten de
fabriek in Foxhol te sluiten en de productie van Brinta elders voort te zetten.
Het laatste pak met 500 gram Brinta kwam in Foxhol van de band op donderdag 27
oktober 2005.
Brinta was het eerste product met predikaat “goedgekeurd
door nederlandse vereniging van huisvrouwen".
Reacties
Een reactie posten